بریده‌ای از کتاب درباره ادبیات داستانی: پیشینه، نقش و اهمیت داستان در زندگی انسان اثر رضا رهگذر

((بختیار نامه))، که گفته شده است ظاهراً مجموعه ای عام پسند از قصه های عهد ساسانیان بوده است، در اواخر قرن هشتم یا اوایل قرن نهم ه. ق، از عربی به فارسی ترجمه شد. این اثر نیز، که همان ساختار داستانی ((طوطی نامه)) را دارد، داستان شاهزاده ی پسری است، که ناشناخته، به درگاه پدر می رود؛ و آنجا مورد توجه واقع می شود. اما چندی بعد، از سوی همسر شاه، مورد اتهام قرار می گیرد؛ و به مرگ محکوم می شود. وزیران دهگانه ی شاه، که از بیگناهی شاهزاده باخبرند، برای آنکه مرگ او را به تأخیر اندازند تا فرصتی برای اثبات بی گناهی خود نزد شاه بیابد، هر روز شاه را با داستانی عبرت انگیز، سرگرم می کنند. تا آنکه سرانجام، بی گناهی شاهزاده ثابت می شود؛ و شناخته شدن او توسط شاه و همسرش مایهٔ شادمانی ایشان می شود.