بریده‌ای از کتاب مردی که می‌خندد اثر ویکتور هوگو

اورسوس و هومو برای هم دوستان خوبی بودند. اورسوس انسان بود و هومو گرگ. خلق و خویشان با هم سازگار بود. این انسان نام آن گرگ را انتخاب کرده بود. شاید نام خودش را هم خودش انتخاب کرده بود. «اورسوس»¹ را برای خودش و «هومو»² را برای آن حیوان مناسب دانسته بود. مردمی که دوست داشتند جفنگ بشنوند و داروهای قلابی بخرند در بازارهای روز، در اعیاد مذهبی و سر گذرها همراهی این انسان و گرگ را تماشا می‌کردند. آنان این گرگ رام و فرمانبر را دوست داشتند. تماشای حرکات حیوانات دست‌آموز همواره دلپذیر است. از دیدن نمایش آن‌ها بی‌اندازه لذت می‌بریم. از این روست که هنگام عبور موکب شاهی، مردم ازدحام می‌کنند. ¹ : در زبان لاتین به معنی خرس ² : در زبان لاتین به معنی انسان