بریده‌ای از کتاب عشق سالهای وبا اثر گابریل گارسیا مارکز

شيرين‌ترين خاطره او از آن دوران‌، حضور دختری نوجوان و خجالتی بود كه عصر روزي به او مراجعه كرد. دخترك نمی‌دانست در پاسخ نامه‌ای پرشور كه به تازگی در يافت كرده بود، چه بايد بنويسد، زيرا متن نامه سرشار از احساساتی پاك و بی‌ نظير بود. فلورنتينو آريزا نامه را از او گرفت و خواند و بلافاصله متوجه شد كه خودش آن را برای عاشقی نااميد نوشته است. بنابراين پاسخ نامه را با دستخطی متفاوت و متني در حد و اندازه درك و فهم دخترك نوشت. پس از يك ماه، عاشق و معشوق هر يك به طور جداگانه نزد فلورنتينو آمدند و از او به خاطر متن موثری كه در نامه‌ها به كار برده بود‌، سپاسگزاری كردند . همچنين اطلاع دادند كه به زودی با يكديگر ازدواج خواهند كرد. آن دو جوان‌، پس از به دنيا آمدن فرزندشان، پی بردند كه نويسنده نامه عاشقانه آن‌ها يك نفر بوده است. بنابراين باهم نزد عريضه نويس زير گذرگاه طاق‌دار رفتند و با سپاسگزاری دوباره ، از او خواستند نقش پدرخواندگی نخستين فرزندشان را بر عهده بگيرد.