بریده‌ای از کتاب فتح خون اثر سید مرتضی آوینی

خون حسین و اصحابش کهکشانی است که بر آسمانِ دنیا راه قبله را می نمایاند. بگذار اصحاب دنیا ندانند. کرم لجن‌زار چگونه بداند که بیرون از دنیایی که او تن می پرورد چیست؟ زمین و آسمان او همان است و اگر او را از آن لجن‌زار بیرون کشند می میرد...