بریده‌ای از کتاب مسئولیت و سازندگی اثر علی صفایی حائری
1404/1/30
4.5
32
صفحۀ 37
آنها که عظمت هستی و خداوند هستی را دیده اند، به هستی قانع نمی‌شوند و حتی از بهشت و تمام هستی آزادانه می‌گذرند که:رِضْوَانٌ مِنَ اللهِ أَكْبَرُ. این روحِ به عظمت رسیده و از مرزها گذشته دیگر با کم ها تحریک نمی شود و با کوچک‌ها اسیر نمی‌شود و جز وظیفه، چیزی در او موج نمی آفریند و شوری نمی آورد.
آنها که عظمت هستی و خداوند هستی را دیده اند، به هستی قانع نمی‌شوند و حتی از بهشت و تمام هستی آزادانه می‌گذرند که:رِضْوَانٌ مِنَ اللهِ أَكْبَرُ. این روحِ به عظمت رسیده و از مرزها گذشته دیگر با کم ها تحریک نمی شود و با کوچک‌ها اسیر نمی‌شود و جز وظیفه، چیزی در او موج نمی آفریند و شوری نمی آورد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.