بریده‌ای از کتاب مردی در تبعید ابدی: بر اساس داستان زندگی ملاصدرای شیرازی صدرالمتالهین اثر نادر ابراهیمی
1402/10/7
صفحۀ 174
هر عشقی، اگر برخوردار از طهارت باشد، بخشی از عشق به خداست، و عشقی‌ست خدایی... اما... عشق به خدا را می‌توان در مکتب عاشقان به خدا یافت و با آن سیراب شد؛ اما عشق به دیگری، ضرورتی‌ست که از حادثه برمی‌خیزد نه از اراده به انتخاب، و همین، کار را مشکل می‌کند. در به در که نمی‌توان به دنبال محبوبِ خاکی گشت. درِ هر خانه را که نمی‌توان کوبید و پرسید: آیا یارِ من، اینجا، منزل نکرده است؟ سرِ هر گذر، همچو اوباش، نمی‌توان استاد و در انتظارِ عبورِ یار، زمان را کشت... و همین‌هاست که کار را مشکل می‌کند...
هر عشقی، اگر برخوردار از طهارت باشد، بخشی از عشق به خداست، و عشقی‌ست خدایی... اما... عشق به خدا را می‌توان در مکتب عاشقان به خدا یافت و با آن سیراب شد؛ اما عشق به دیگری، ضرورتی‌ست که از حادثه برمی‌خیزد نه از اراده به انتخاب، و همین، کار را مشکل می‌کند. در به در که نمی‌توان به دنبال محبوبِ خاکی گشت. درِ هر خانه را که نمی‌توان کوبید و پرسید: آیا یارِ من، اینجا، منزل نکرده است؟ سرِ هر گذر، همچو اوباش، نمی‌توان استاد و در انتظارِ عبورِ یار، زمان را کشت... و همین‌هاست که کار را مشکل می‌کند...
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.