بریده‌ای از کتاب ایده دانشگاه اثر کارل یاسپرس

به دانشجوی حقیقی می‌توان اعتماد کرد که از میان دشواری‌ها و اشتباهاتش راه خود را پیدا کند، دشواری‌ها و اشتباهاتی که برای رشد فکری اجتناب‌ناپذیر و ضروری اند و او البته کسی است که در میانِ فراوانیِ مسیرهای پیشنهادی دچار سردرگمی نمی‌شود. گزینشگری و انضباط، راهبر اصلی چنین دانشجویی هستند. باید این حقیقت را بپذیریم که کسانی که چنین راهنمایی ندارند چیز خاصی یاد نمی‌گیرند. راهنماهای تصنعی مانند خلاصه‌نویسی‌ها، برنامه‌های کمک آموزشی و تمهیدات فنی دیگری که دانشگاه را به دبیرستان بدل می‌سازند با آرمان دانشگاه مغایرت دارند. این مسائل نتیجه‌ی سازگار کردن دانشگاه با نیازهای دانشجوی متوسط است، یعنی تأکید بر زمینه‌هایی که خیل عظیمی از دانشجویان باید بیاموزند تا دانش کافی را دست‌کم برای گذشتن از سد امتحانات کسب کنند. این شیوه که مناسب دبیرستان است برای دانشگاه که دانشجویانش فارغ از سن و سال به بلوغ رسیده‌اند زیان‌بار است.