بریده‌ای از کتاب انجمن شاعران مرده اثر ان.اچ. کلاین بام

.. شروع به خواندن کرد: «رهسپار جنگل شدم به امید اینکه اندیشمندانه زندگی کنم.» به سطر بعدی رفت: « می‌خواستم زندگی ام ژرف و معنادار باشد و تمام عصاره‌ی حیات را فرو برم! تا ریشه‌کن کنم هر آن چه را که زندگی بخش نیست. و نمیخواهم لحظه مرگ دریابم هرگز زندگی نکرده ام.»