بریده‌ای از کتاب خیابان گاندی، ساعت پنج عصر اثر مهراوه فردوسی

تا کسی جای ما نباشد ما را درک نمی‌کند. در بین افراد هم‌سطح ما معدود خانواده‌هایی پیدا می‌شوند که محبت و عشق به زندگی را حفظ کرده باشند. درد ما را کلاس اسکی و بسکتبال و کامپیوتر و هزاران هزار تفریح دیگر دوا نمی‌کند و درد ما از رفاه نیست، درد ما از بی‌دینی و نشناختن خدا نیست، این احساس عمیقی است در عنفوان جوانی که دوست داریم درک‌مان کنند، به ما محبت کنند.