بریده‌ای از کتاب مردی در تبعید ابدی: بر اساس داستان زندگی ملاصدرای شیرازی صدرالمتالهین اثر نادر ابراهیمی

ما، قبل از این کوچِ به اجبار، قدرِ باغ‌های بزرگ، آسمانِ سراسرْ پوشیده از ابرهای باران‌زا، چشمه‌های خُنکِ پرخروش، و نان‌های برشته‌ی تازه از تنور درآمده را هیچ، هیچ نمی‌دانستیم؛ امّا حال، قدرِ یک تازه‌نهال، یک لکّه ابر، یک کاسه آبِ نیم‌شور، و تکّه‌یی نان خشک را بسیار بسیار می‌دانیم. از «مصلحت خدا» می‌پرسیدی، این است؛ از «اختیارِ مُلّا» می‌پرسیدی، باز هم این: ایستادن بر سرِ حرفِ حق، از «اراده به توکّل» ما سرچشمه می‌گیرد، باز شدنِ هزار چشمه‌ی آگاهی، از اراده‌ی خـداونـد.