بریده‌ای از کتاب چهل نامه به همسرم اثر نادر ابراهیمی
1403/6/18
4.2
95
صفحۀ 1
من هرگز ضرورت اندوه را انکار نمی‌کنم چرا که می‌دانم هیچ چیز مثل اندوه روح را تصفیه نمی‌کند و الماس عاطفه را صیقل نمی‌دهد. اما میدان دادن به آن را نیز هرگز نمی‌پذیرم؛ چرا که غم حریص است و بیشترخواه و مرزناپذیر؛ طاغی و سرکش و بدلگام.
من هرگز ضرورت اندوه را انکار نمی‌کنم چرا که می‌دانم هیچ چیز مثل اندوه روح را تصفیه نمی‌کند و الماس عاطفه را صیقل نمی‌دهد. اما میدان دادن به آن را نیز هرگز نمی‌پذیرم؛ چرا که غم حریص است و بیشترخواه و مرزناپذیر؛ طاغی و سرکش و بدلگام.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.