بریده‌ای از کتاب شاید بهتره با یکی حرف بزنی: روایت های یک روان درمانگر اثر لوری گاتلیب

یاد یه کارتون معروف افتادم. یه زندانیه که میله ها رو گرفته و تکون تکون میده، ناامیدانه زور میزنه که بره بیرون ولی سمت راست و سمت چپش هردو بازه، بی هیچ میله ای. تنها کاری که زندانیه باید بکنه اینه که چند قدم بره اون ور. ولی همچنان مثل دیوونه ها میله ها رو گرفته و تکون میده. حکایت خیلی از ماهاست. ما احساس می‌کنیم که گیر کردیم، که افتادیم توی سلول انفرادی هیجاناتمون، ولی یه راه خروج هست، به شرطی که بخوایم ببینیمش.