بریدۀ کتاب

حضرت امام خصوصیتی داشتند که اگر یک شبانه روز هم در کنارشان بودی، یک بار نمی‌شنیدی که ایشان ذکر بگویند. در واقع، ذکر ظاهری نداشتند. اما در خلوت و شب‌ها گریه می‌کردند و قرآن می‌خواندند.