بریده‌ای از کتاب کیلمنی بانوی باغ اثر لوسی مود مونتگمری

اگر مردم کمی بیشتر نگران بچه‌های نداشته‌شان بودند-دست‌کم در این حد که از لحاظ جسمی، ذهنی و اخلاقی نسل خوبی تربیت کنند-و وقتی بچه‌دار می‌شدند از نگرانی هایشان برای آنها دست برمی‌داشتند، دنیا جای خیلی بهتری برای زیستن می‌شد، و نژاد انسان می‌توانست بیش از آنچه در تاریخ ثبت شده در یک نسل پیشرفت کند.