بریده‌ای از کتاب زمانی که یک اثر هنری بودم اثر اریک امانوئل اشمیت

او با مهربانی به من لبخند می‌زد. توی لبخندش حرف‌هایی بود که به‌ زبان ‌ نمی‌آورد. ولی من به وضوح آن‌ها را می‌شنیدم. :)