بریده‌ای از کتاب زن در ریگ روان اثر کوبو آبه
1404/4/25
3.8
35
صفحۀ 81
کمتر کسانی مثل معلم جماعت حسودند. سال‌های سال شاگرد‌ها مثل آب رودخانه می‌غلتند و می‌روند. شاگرد‌ها روان می‌شوند و فقط معلم است که مثل سنگ جا خوش‌کرده ته رودخانه باقی می‌ماند. با دیگران از امید‌هایش حرف می‌زند، اما خودش خوابشان را نمی‌بیند.
کمتر کسانی مثل معلم جماعت حسودند. سال‌های سال شاگرد‌ها مثل آب رودخانه می‌غلتند و می‌روند. شاگرد‌ها روان می‌شوند و فقط معلم است که مثل سنگ جا خوش‌کرده ته رودخانه باقی می‌ماند. با دیگران از امید‌هایش حرف می‌زند، اما خودش خوابشان را نمی‌بیند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.