بریدۀ کتاب

روایت بیست و دوم مردم می‌گفتند: راه‌های رسیدن به خدا بسیار است. جوانمرد اما می‌گفت: دو راه است و بیشتر نیست. یکی راه ضلالت و یکی راه هدایت. راه ضلالت راه بنده به خداست و راه هدایت، راه خدا به بنده. پس اگر کسی بگوید به سوی خدا می‌روم، بدان که اشتباه می‌کند. زیرا تنها کسی می‌تواند به سوی خدا برود که می‌برندش که می‌کِشندش. پ.ن: بس ساده‌دلی کزین ره آگاه افتاد بس اهل خرد که در تگ چاه افتاد این کار حوالتی نه علم و عملی است چون گنج که تا که را بدان راه افتاد