بریده‌ای از کتاب ما ایوب نبودیم اثر فاطمه ستوده

وقتی پای مراقبت به میان می‌آید مریض همیشه مفعول است. بیماری‌اش همه‌چیز را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. حتی شخصیت و اخلاقش هم به حاشیه می‌رود. بیمار وقتی نقش قهرمان را هم می‌پذیرد، یک قهرمان دور است؛ قهرمانی در میانه‌ی آتش که می‌فهمیم در برابر درد مقاومت می‌کند اما درکی از میزان دردش نداریم. آدم‌هایی که بیرون آتش ایستاده‌اند با مراقب همدردی می‌کنند، اما شاید حواس‌شان نباشد که قهرمان درست وسط شعله‌ها ایستاده.