بریده‌ای از کتاب پاییز آمد؛ خاطرات فخرالسادات موسوی همسر شهید احمد یوسفی اثر گلستان جعفریان

هفده سال داشتم در بهار زندگی ام بودم اوایل انقلاب ساده بودن زندگی در رفتار و کلام امام و فلسفه فکری ایشان وجود تشنه و در جست و جوی معنای مرا سیراب می‌کرد و اشتیاقم را برای زندگی کردن با این سبک و سیاق بالا میبرد تا جایی که حتی غذایی که می خوردم فقط به نیت سیر شدن و بالا بردن توان جسمی ام نبود بلکه فکر میکردم غذا خوردن باید به من نیرو بدهد برای رشد تفکر و اعتقاداتم و انسان بهتر بودن.