بریدهای از کتاب زندگی در پیش رو اثر رومن گاری
1404/1/26
صفحۀ 222
آن قدر خوش بودم که دلم می خواست بمیرم، چون خوشبختی را وقتی که هست باید دو دستی چسبید.
آن قدر خوش بودم که دلم می خواست بمیرم، چون خوشبختی را وقتی که هست باید دو دستی چسبید.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.