بریده‌ای از کتاب عاشقی به سبک ون گوگ اثر محمدرضا شرفی خبوشان

به قول نازلی، نقاشی آدم را کَر می‌کند؛ شنوایی آدم را می‌برد توی رنگ‌ها و نقاش وقتی به نقاشی فکر می‌کند یا وقتی دارد تابلویش را می‌کشد، هم رنگ‌ها را می‌بیند و هم رنگ‌ها را می‌شنود. بو و مزه‌ای که حس می‌کند، بو و مزهٔ رنگ است و با دُم باریک و بلند قلم‌مو، لمسش را هم به تن تابلو می‌ریزد و گاهی اصلاً هوس می‌کند به این لمس آن‌قدر میدان بدهد که از نوک انگشتش برای درهم کردن و ساختن رنگ‌ها استفاده کند.