بریده‌ای از کتاب سمفونی مردگان اثر عباس معروفی
1403/11/22
4.3
327
صفحۀ 248
آدمی شده بود که حال و آینده‌اش را رها کرده بود و به گذشته‌ها چسبیده بود. دلمرده شده بود. تنهایی را بیش‌تر از همه چیز دوست داشت.
آدمی شده بود که حال و آینده‌اش را رها کرده بود و به گذشته‌ها چسبیده بود. دلمرده شده بود. تنهایی را بیش‌تر از همه چیز دوست داشت.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.