بریده‌ای از کتاب ال.ام. مونتگری: یادداشت های شخصی 1889 - 1910 اثر لوسی مود مونتگمری

اشتیاقی شدید ذهنم را به سوی آن روز های دور و خوش سوق می داد ، روزهایی که زندگی را از میان هاله های خوش رنگی از امید و خیال می دیدم و وجودم سرشار از حسی توصیف ناپذیر بود که الان برای همیشه از بین رفته است . " آن زندگی رویایی و باشکوه حالا کجاست ؟" رفته_ همراه سایه روشن های گذشته ، محو شده است_ و دیگر باز نمی گردد . تازگی و طراوت آینده ی پیش رو در راه است ، اما هیچ چیز نمی تواند شکوه از دست رفته را باز گرداند .