بریده‌ای از کتاب انسان شناسی، جهان شناسی اثر محمدحسن وکیلی

احتمالا شنیده باشید که میگن آدم باید برای خودش زندگی کنه، هر کسی هر طور دوست داره می‌تونه زندگی کنه و...
با خوندن صفحات پایانی این کتاب و چیزهایی که من متوجه شدم باید اعتراف کنم که ظاهراً زندگی ما انسان‌ها در سراسر کره‌ی زمین بسیار بسیار بیشتر از چیزی که فکر کنیم به هم دیگه وابسته‌ست. همه چیز بر همه چیز اثر می‌ذاره و هر عمل کوچیکی می‌تونه بر هزاران چیز دیگه اثرگذار باشه و برعکس.
توی این بخش آخر کتاب یه چیزی رو توضیح میده به نام «نقشه نظام هستی» و در قالب سه تا نمودار اونو ترسیم می‌کنه. معادل واژه‌ی «خَفَن» در نوشتار ادبی چی میشه؟ شما همونو تصور کنین چون کلمه‌ی دیگه‌ای در حال حاضر برای توصیفش به ذهنم نمی‌رسه😅😅