بریدۀ کتاب

paku

1402/11/11

بریدۀ کتاب

صفحۀ 11

نوشتن به تناوب شگفت‌آور، دردناک، همراه با خودشیفتگی، شفابخش، فوق‌العاده، رهایی بخش، عمیقاً غم‌افزا، الهام بخش، ملال‌آور، کسالت‌بار و حیات‌بخش است. من با نوشتن، خود را زنده نگه می‌دارم و جان به در می‌برم. هرروز از نو. می‌نویسم تا این موقعیت باور نکردنی زنده بودن را کاملاً و دقیقاً درک و از آن تجلیل کنم. می‌نویسم تا معنا و هدفی بیابم. اگر چه در نهایت شاید هیچ معنایی وجود نداشته باشد.

نوشتن به تناوب شگفت‌آور، دردناک، همراه با خودشیفتگی، شفابخش، فوق‌العاده، رهایی بخش، عمیقاً غم‌افزا، الهام بخش، ملال‌آور، کسالت‌بار و حیات‌بخش است. من با نوشتن، خود را زنده نگه می‌دارم و جان به در می‌برم. هرروز از نو. می‌نویسم تا این موقعیت باور نکردنی زنده بودن را کاملاً و دقیقاً درک و از آن تجلیل کنم. می‌نویسم تا معنا و هدفی بیابم. اگر چه در نهایت شاید هیچ معنایی وجود نداشته باشد.

(0/1000)

نظرات

مهران م

1402/12/04

چه توصیف مناسبی..مخصوصا قسمت رهایی بخش..