بریده‌ای از کتاب در سنگر آزادی اثر فریدریش آوگوست فون هایک

«ما هرگز نمی‌توانیم به معصومیت و زیبایی ادعایی جامعهٔ بسته بازگردیم؛ به مجرد اینکه احساس کنیم باید عهده‌دار مسئولیتهای شخصی شویم، دیگر نخواهیم توانست به وضعی بازگردیم که در آن بی‌چون و چرا در برابر جادوی قبیله سر بنهیم. هرچه بیشتر برای بازگشت به عصر پهلوانیِ قبیله‌پرستی بکوشیم، این یقین بیشتر می‌شود که کارمان به دستگاه تفتیش عقاید و پلیس مخفی خواهد کشید. هیچ بازگشتی به وضع هماهنگ طبیعی امکان‌پذیر نیست. اگر بازگردیم، باید آن راه را تا انتها بپیماییم-باید به حیوانات رجعت کنیم. این مسأله‌ای است که باید با صراحت و شهامت با آن روبه‌رو شویم. اگر در رویای بازگشت به عهد کودکی فرو برویم، اگر وسوسه شویم که به دیگران تکیه کنیم و از این راه خوش و خوشبخت شویم، اگر هراس به دل راه دهیم و از این فشار تن بزنیم، آنگاه لااقل باید با درک روشن تصمیمی که در پیش داریم به خود نیرو ببخشیم. می‌توانیم راه رجعت به حیوانات را پیش گیریم؛ ولی اگر بخواهیم انسان بمانیم، یک راه بیشتر نیست و آن راه ورود به جامعهٔ باز است. باید راهمان را به درون مجهولات و شبهات و ناامنیها ادامه دهیم، تا به بهترین وجه، هم برای حصول ایمنی برنامه بریزیم و هم برای آزادی.» در سنگر آزادی-هایک_