بریده‌ای از کتاب به امید دل بستم اثر لان کالی

روح ها پذیرای رنج هستند. برای همین من خاطراتم را چال می کنم. یک بار تجربه کردن آنها کافی است. اینکه دوباره تجربه شان کنی عادت ویرانگری است. اما خاطراتی که از او دارم خاطراتی هستند که در یک تابوت شیشه ای دفن کردم. او همان کسی است که چرخه ای معیوب را شکست.