بریدۀ کتاب
1403/2/5
صفحۀ 380
شب آنگونه آرام است که نباید باشد. راه آن‌قدر دور است که نه انگار به جایی می‌رسد. غم آن‌قدر سنگین است که تنهایی، چگونه تحملش کنم؟ آه محبوب من! امشب، از این سفر، بگذر!
شب آنگونه آرام است که نباید باشد. راه آن‌قدر دور است که نه انگار به جایی می‌رسد. غم آن‌قدر سنگین است که تنهایی، چگونه تحملش کنم؟ آه محبوب من! امشب، از این سفر، بگذر!
2
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.