بریده‌ای از کتاب مرگ به وقت بهار اثر مرسه رودوردا
1403/4/14
3.4
46
صفحۀ 77
آدم ها حصاری به دور خود کشیده‌اند، اما نزدیکشان که بشوی سفره دلشان را برایت باز می‌کنند. بی اختیار دهانم را باز کردم اما بعد آرام بستمش، چون دهان باز پذیرای ترس است.
آدم ها حصاری به دور خود کشیده‌اند، اما نزدیکشان که بشوی سفره دلشان را برایت باز می‌کنند. بی اختیار دهانم را باز کردم اما بعد آرام بستمش، چون دهان باز پذیرای ترس است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.