بریده‌ای از کتاب سنگ صبور اثر صادق چوبک
1404/4/13
صفحۀ 3
مثه آفتابه خلای مسجد نو می‌مونه. اون جا گذاشتنش که هرکی تنگش بگیره، ورش داره، آب توش بریزه ببردش خلا و کارش که تموم شد گوشه خلا ولش کنه.
مثه آفتابه خلای مسجد نو می‌مونه. اون جا گذاشتنش که هرکی تنگش بگیره، ورش داره، آب توش بریزه ببردش خلا و کارش که تموم شد گوشه خلا ولش کنه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.