بریده‌ای از کتاب سنگ صبور اثر صادق چوبک

بریدۀ کتاب

صفحۀ 3

مثه آفتابه خلای مسجد نو می‌مونه. اون جا گذاشتنش که هرکی تنگش بگیره، ورش داره، آب توش بریزه ببردش خلا و کارش که تموم شد گوشه خلا ولش کنه.

مثه آفتابه خلای مسجد نو می‌مونه. اون جا گذاشتنش که هرکی تنگش بگیره، ورش داره، آب توش بریزه ببردش خلا و کارش که تموم شد گوشه خلا ولش کنه.

7

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.