بریده‌ای از کتاب لاتاری، چخوف و داستانهای دیگر اثر ریموند کارور
1404/4/6
صفحۀ 4
توبیاس ولف: من تئوری مئوری سرم نمی شود. برای هر داستانی که می نویسم یک تئوری مخصوص به خودش پیدا می کنم . هر داستانی فرم مخصوص به خودش را می طلبد.
توبیاس ولف: من تئوری مئوری سرم نمی شود. برای هر داستانی که می نویسم یک تئوری مخصوص به خودش پیدا می کنم . هر داستانی فرم مخصوص به خودش را می طلبد.
(0/1000)
نظرات
1404/4/6
در ادامه هم میگه که تئوری های ادبی به کار نویسنده نمیان. جالب اینه که این حرفو کسی میزنه که سالها استاد دانشگاه استنفورد در داستان نویسی بوده و خودش نویسنده ست.
2
3
1404/4/6
جالب اینجاست که خیلی از اساتید برجسته ( نه فقط نویسنده ها ) بعد از اینکه یه مدت از دوران تدریسشون میگذره، خودشون میگن که مثل گذشته به چیزهایی که تدریس میکردن باور ندارن و این تئوری ها کارا نیست. ولی انگاری همه یه بار باید از این مسیر تئوری و فرم بگذرن تا به اون حالت خاص بی فرمی برسن.
3
1
1404/4/6
البته اگر فرم رو شکل در نظر بگیریم درسته اما هر اثری باید به فرم مخصوص خودش برسه تا بتونه تاثیرگذار باشه.
2
1404/4/6
آره 👌 درواقع در اون بی فرمی ای که گفتم هم یه نظم و ترتیب مخصوص به خودش هست. یعنی دانشجوی اون استاد صرفا با جعبه ابزاری که استاده با تدریسش بهش داده نمیتونه اثر تاثیرگذار خلق کنه. ولی اون استاد چون میدونه کجا از اون نکات استفاده کنه و کجا اجازه بده اثر راه خودشو پیدا کنه و پیش بره، میتونه شاهکار خلق کنه. @Mrkh
1
فاطمه مرادی
1404/4/6
1