بریده‌ای از کتاب هنر برقراری ارتباط اثر تیک نات هان

هر وقت بدون آگاهیِ محتاطانه صحبت کنیم، از درد و رنج خود تغذیه می‌کنیم. با آگاهی محتاطانه، می‌توانیم ماهیت درد و رنج‌مان را بررسی کنیم و دریابیم چه نوع غذایی برای زنده نگه داشتن آن تهیه می کرده‌ایم. وقتی که منبع تغذیه درد و رنج‌مان را بیابیم می‌توانیم آن آذوقه را قطع کنیم و در نتیجه درد و رنج‌مان محو خواهد شد.