بریدۀ کتاب

این به‌ نظرم کاملا عادی‌ست: تعجب نمی‌کنیم که بچه‌ها دوستان خیالی دارند. پس چرا وقتی بزرگ‌تر‌ها از این دوست‌ها دارند تعجب می‌کنیم؟ تازه، این دوستان واقعی‌تر هم هستند.