بریده‌ای از کتاب موریانه ها آرام اند: مهارت های مدیریت باورهای غلط و تحریف های شناختی همسران اثر نسرین محمدی نسب

اگر ازدواج را به قطارى كه فقط سه کوپه دارد تشبيه كنيم، اولين کوپه،کوپهٔ ارزیابی است. در اين كوپه با در نظر گرفتن وضعيت خود، انتخابى بى رحمانه خواهيم كرد. حال اگر قرار باشد «من» انتخابگر باشم نه «او»، لزومى به نمايش غيرواقعى خود نيست. آنچه در اين كوپه اهمّيّت زيادى دارد، توجّه به آلارم خطا در رفتار طرف مقابل است. من نيز با اعلام اينكه چه نيازها و خط قرمزها و معيارهاى مهمّی در زندگی دارم، به فرد مقابل، حقّ انتخاب مى‌دهم تا مرا بر اساس همين ویژگی‌هایی كه دارم انتخاب كند. در اين كوپه، فكر تغيير فرد ديگر، از سموم خطرناک در انتخاب است. پس من نيز بايد آنچه را مى‌بينم انتخاب كنم، نه تغييراتى را كه بعد از ازدواج انتظار دارم اتفاق بيفتد. اينكه درحال حاضر چند ويژگى او را دوست ندارم، امّا بعدها تغييرش مى‌دهم، فانتزى ذهنى است!