بریده‌ای از کتاب دوست بازیافته اثر فرد اولمن

کوشش ما این بود که مشکلات‌مان را خودمان حل کنیم. هرگز به فکرمان نمی‌رسید که از پدر و مادرمان نظر بخواهیم. اطمینان داشتیم که آنان متعلق به دنیای دیگری هستند، مسایل ما را نمی‌فهمند و ما را جدی نمی‌گیرند. تقریبا هیچگاه درباره آنان حرف نمی‌زدیم. به نظرمان می‌رسید که به اندازه کهکشانها از ما دورند، بیش از اندازه سالخورده و بیش از حد در چارچوب آداب و مقررات گوناگون گرفتارند.