بریده‌ای از کتاب یادداشتهای زیرزمینی با چهارده تفسیر اثر فیودور داستایفسکی

حالا من از شما می‌پرسم که، چه انتظاری می‌توان از انسان داشت؟ این موجودی که چنین خصایص غریبی دارد؟ همه‌ی مواهب و نعمت های زمینی را به پایش بریزید، تا خرخره در سعادت غرقش کنید، هر پنج انگشتتان را هم در عسل فرو کنید و به دهانش بگذاريد، چنان از پول بی‌نیازش کنید که دیگر جز خوردن و خوابیدن و تلاش برای ادامه‌ی تاریخ پرافتخار بشری کاری نداشته باشد؛ همین آدم اما از روی حق‌نشناسی و فقط برای آزار و اذیت به شما صدمه می‌زند و خصومت می‌ورزد. همین آدم حتی همه‌ی آن‌چه را به او داده اید، به خطر می‌اندازد و عمدا بیهوده ترین هوس را دنبال می‌کند؛ بدترین دیوانه‌بازی و ضرر مالی را به بار می‌آورد، آن هم تنها برای اینکه وضعیت مرفه و راحت و معقولش را قربانی فانتزی ها و خیال‌پردازی های خویش کند.