بریده‌ای از کتاب سفر به انتهای شب اثر لویی فردینان سلین
1403/5/5
صفحۀ 79
دوسال فاصله ی لازمی است که در یک نظر و انگار به صورتی غریزی دریابیم که چه زشتی ای روی صورت آشنایی نشسته،حتی روی صورتی که زمانی زیبا بوده. لحظه ای روبرویش مردد می‌مانی و بعد بالاخره آن صورت را همانطور که هست قبول میکنی، با آن زشتی وحشت آور و روز افزونش. مجبوری این کاریکاتور دقیق را که زمان دو ساله آرام آرام روی صورتش کار کرده، بپذیری.
دوسال فاصله ی لازمی است که در یک نظر و انگار به صورتی غریزی دریابیم که چه زشتی ای روی صورت آشنایی نشسته،حتی روی صورتی که زمانی زیبا بوده. لحظه ای روبرویش مردد می‌مانی و بعد بالاخره آن صورت را همانطور که هست قبول میکنی، با آن زشتی وحشت آور و روز افزونش. مجبوری این کاریکاتور دقیق را که زمان دو ساله آرام آرام روی صورتش کار کرده، بپذیری.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.