بریده‌ای از کتاب خار و میخک اثر یحیی السنوار

در محله شجاعیه در شهر غزه در خانه ای خانواده ابونضال، ام نضال، نضال محمد و دو دخترشان نشسته بودند محمد که حدوداً بیست و پنج ساله بود، زیتون زیاد می خورد؛ آنقدر که ممکن بود ضرر داشته باشد. مادر نضال نگاه کرد و پرسیده محمد چرا جز زیتون چیزی نمی خوری؟ از چیزای دیگه خوشت نمیاد پسرم؟ محمد جواب داد: نه مادر من همه چی دوست دارم؛ اما زیتونو بیشتر دوست دارم. مگه این از اون درخت زیتونمون نیست که عماد زیرش شهید شد؟ اشکی از چشم ام نضال جاری شد و گفت خدا رحمتش کنه آره پسرم. واسه همین دوستش دارم احساس میکنم این زیتون با روح عماد می تپه خیلی دوستش دارم؛ چون عماد رو دوست دارم.