بریدهای از کتاب سلوک اثر محمود دولت آبادی
1403/9/29
صفحۀ 26
نگاه او به من کفایت میکرد برای سرمستی وصفناپذیرم اگر چشمان عالَمی حتی نسبت به من کور میشد.
نگاه او به من کفایت میکرد برای سرمستی وصفناپذیرم اگر چشمان عالَمی حتی نسبت به من کور میشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.