بریده‌ای از کتاب گزیده شعر مفتون امینی اثر یدالله مفتون امینی

مدِ دریا از ماه بیم دلتا از غرق عشق سودازده می گوید از چه میترسی؟ فتح کوتاه حسودانه، شکستی ست بلند و تو فردا یا پس فردا دشمنت را به عقب بازنشانیده موج قسمت را از سر گذرانیده باز خواهی آسود فارغ از دغدغه بود و نبود تنگ در بین دو بازوی نوازشگر رود دل دلتا، اما همچنان بیم آلود