بریده‌ای از کتاب شکست شاهانه: روان شناسی شخصیت شاه اثر ماروین زونیس

همسر دوم شاه، ملکه ثریا، در توصیف اسب سواری‌های دو نفره‌شان در کاخی در شمال تهران می‌نویسد: هنگامی که در سعدآباد سوارکاری می‌کردیم، او غالباً از جوانی خود صحبت می‌کرد. او حتماً بسیار دلگیر بوده از این بابت که پدرش از کودکی او را مطیع و منقاد بار آورده. یک بار گفت: رضاشاه شخصیت بسیار بزرگی بود، اما همه ما از او می‌ترسیدیم. فقط کافی بود که چشمان نافذ خود را بر ما بدوزد تا ترس و احترام ما را برانگیزد. هنگام صرف غذای خانوادگی ما هرگز جرئت نداشتیم نظرات خود را بیان کنیم. در واقع، فقط وقتی می‌توانستیم حرف بزنیم که از ما سؤال شده باشد.