بریده‌ای از کتاب مسئولیت و سازندگی اثر علی صفایی حائری

آنها که یافته اند که باید بروند اما از راه بی خبرند و راهنمایی ندارند به هدایت او خواهند رسید و به راه دست خواهند یافت؛ «الَّذينَ جَاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا»، «وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ». ۲ تا حدی که در کلاس هستی از مورچه ها می توانند درس بگیرند و از حرکت ابرها و جنبش برگها و ریزش باران و لرزش موج و از تاریکی و نور می توانند حقیقت هایی را بیابند و پیش بروند.