بریده‌ای از کتاب کلیله و دمنه اثر ابوالمعالی نصرالله منشی
1403/3/12
صفحۀ 74
در جمله بدین استکشاف صورتِ یقین جمال ننمود. با خود گفتم که: اگر بر دینِ اسلاف، بی‌ایقان و تیقُّن، ثبات کنم، همچون آن جادو باشم که بر نابکاری مواظبت همی نماید و، به تَبَع سَلف رستگاری طمع می‌دارد؛ و اگر دیگر بار در طلب ایستم عمر بدان وفا نکند، که اجل نزدیک است؛ و اگر در حیرت روزگار گذارم فرصت فایت گردد و ناساخته رحلت باید کرد.
در جمله بدین استکشاف صورتِ یقین جمال ننمود. با خود گفتم که: اگر بر دینِ اسلاف، بی‌ایقان و تیقُّن، ثبات کنم، همچون آن جادو باشم که بر نابکاری مواظبت همی نماید و، به تَبَع سَلف رستگاری طمع می‌دارد؛ و اگر دیگر بار در طلب ایستم عمر بدان وفا نکند، که اجل نزدیک است؛ و اگر در حیرت روزگار گذارم فرصت فایت گردد و ناساخته رحلت باید کرد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.