بریده‌ای از کتاب جنگ ها و بدن ها: نشانه تن در فرهنگ و سینمای پساجنگ ژاپن 1945 - 1965 اثر نغمه ثمینی
1404/3/26
صفحۀ 10
جنگ ها سخت ترین انتقام خود را از بدنها گرفته اند . خانه ها خراب شده اند، شهرها ویران شده اند اما خانه و شهر و آجر و سنگ و چوب به نحوی عینی و "غیر شاعرانه" رنج نمیکشند. در پوست و استخوان و عضله شهر دردی نمی خزد. این بدنها هستند که در جنگها رنج و درد را لمس میکنند. بدنها بازسازی ناپذیرند، نه معماری و بناها و شهرها. تصاویر بدنهای تکه پاره شده، دستها و پاهای قطع شده، چشمان از جای درآمده و بیمارستانهای شلوغ و پرزخم و عفونت نمود عینی رنج بدنها در طوفان جنگ هاست. بدن ها بازتاب دهنده حقیقی تجربه جنگ اند. چه آنجا که به عنوان بدن فيزيولوژيك و فردی واقعیت فراموش شده درد و معلولیت را حمل میکنند و چه آنجا که در بازی قدرت به نماد تبدیل میشوند. از منظر هر آن که در قدرت است، بدن سرباز مقدس شمرده میشود و بدن دشمن به حیوانیت و توده بودگی تقلیل پیدا میکند. پ.ن: انتخاب این کتاب ،در روز های جنگ غیر ضروری و کودکانه ی ایران و اسرائیل
جنگ ها سخت ترین انتقام خود را از بدنها گرفته اند . خانه ها خراب شده اند، شهرها ویران شده اند اما خانه و شهر و آجر و سنگ و چوب به نحوی عینی و "غیر شاعرانه" رنج نمیکشند. در پوست و استخوان و عضله شهر دردی نمی خزد. این بدنها هستند که در جنگها رنج و درد را لمس میکنند. بدنها بازسازی ناپذیرند، نه معماری و بناها و شهرها. تصاویر بدنهای تکه پاره شده، دستها و پاهای قطع شده، چشمان از جای درآمده و بیمارستانهای شلوغ و پرزخم و عفونت نمود عینی رنج بدنها در طوفان جنگ هاست. بدن ها بازتاب دهنده حقیقی تجربه جنگ اند. چه آنجا که به عنوان بدن فيزيولوژيك و فردی واقعیت فراموش شده درد و معلولیت را حمل میکنند و چه آنجا که در بازی قدرت به نماد تبدیل میشوند. از منظر هر آن که در قدرت است، بدن سرباز مقدس شمرده میشود و بدن دشمن به حیوانیت و توده بودگی تقلیل پیدا میکند. پ.ن: انتخاب این کتاب ،در روز های جنگ غیر ضروری و کودکانه ی ایران و اسرائیل
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.