بریده‌ای از کتاب سرخ سفید اثر مهدی یزدانی خرم

اما مگر نه این که هر آدم لحظه ای باشکوه دارد در زیستنش؟... لحظه ای که میتواند از تاریخ و روزگار جدایش کند و به آن تکیه بدهد... این لحظه را نمیشود با هیچ کس در عالم تقسیم کرد