بریده‌ای از کتاب ... به خاموشی نقطه ها بر صفحه ی برف ...: گزیده نامه ها و اشعار امیلی دیکنسون (دوزبانه) اثر امیلی دیکینسن

ترجمه آقای سعیدپور در صفحه ۱۰۰:

«من هیچ‌کسم! تو کیستی؟
تو هم آیا هیچ‌کسی؟
پس ما یک جفتیم.
به هیچ‌کس مگو!
مبادا رسوایمان کنند!

چه ملال‌آور است کسی بودن!
چه شرم‌آور است همچون غوکان
نام خود را در سراسر بهاران 
به منجلابی ستایشگر گفتن!»