بریده‌ای از کتاب نخل و همسایه ها اثر غائب طعمه فرمان

پاهایش را شست.روی تختش دراز کشید. تصمیم گرفت خواب تا لنگِ ظهر را تجربه کند، عینِ "وضع خوب ها"، عینِ "پولدارها"، یک دلِ سیر می خوابید و منتظرِ مصطفا می ماند که بیاید و "سلیمه خاتون" صدایش کند...