بریدۀ کتاب

می‌توانیم کووید - ۱۹ را اتفاقی مجرد، بداقبالی یا مصیبت تعریف کنیم، می‌توانیم فریاد بزنیم که تقصير آن‌هاست. مختاریم. یا میتوانیم به آلودگی معنا بدهیم. از این زمان استفاده بهتری ببریم، آن را به کار اندیشیدن به چیزی ببندیم که وضعیت عادی ما را از فکر کردن به آن باز می‌دارد: چطور شد که به اینجا رسیدیم چطور می‌خواهیم از نو شروع کنیم؟