بریده‌ای از کتاب آنّا کاری‌نینا اثر لی یف نیکالایویچ تولستوی

حال دیگر می‌دانست که فقط با کمک باورهایی که اساس تربیتش بوده اند، می‌تواند زندگی کند. اگر این باورها را تو دلم نداشتم و نمی دانستم که باید برای خدا و نه برای خودم زندگی کنم، چه طور آدمی می‌شدم و چه جوری زندگی می‌کردم؟ حتماً دروغ می‌گفتم و دزدی می کردم و آدم هم می‌کشتم. آن وقت هیچ کدام از چیزهایی را که منبع و منشأ خوشبختیم هستند نداشتم.