بریده‌ای از کتاب آگاهانه دوست داشتن اثر شهناز اعتمادی

از نظر رمانتیک‌ها ازدواج منطقی به هیچ‌وجه منطقی نبود، به همین دلیل جایگزینش - ازدواج احساسی - کاملا موجه بود. به نظر آن‌ها مهم این بود که دونفر از صمیم قلب بخواهند با هم ازدواج کنند، با کششی مقاومت‌ناپذیر جذب یکدیگر شوند و ته دلشان بدانند کار درستی می‌کنند. می‌گفتند عصر جدید به حد کافی با «منطق»، یعنی با عامل بدبختی، سر و کار داشته. در واقع اعتبار پیدا کردن غریزه حاصل خاطرهٔ جمعیِ آسیب‌دیدهٔ آدم‌‌ها از قرن‌ها وجود «منطقِ» بی‌منطق در ازدواج بود.